Wie ben ik?

Ik ben HBO pedagoog, en afgestudeerd aan de Hogeschool Rotterdam met een Honours Degree. Ik ben aangesloten met mijn 1 op 1 begeleiding bij KOEKIE autisme begeleiding. Maar heb daarnaast mijn eigen specialisatie: Spel.  

Sinds 2015 groen sociaal werker voor stichting Ravottuh. Deze stichting helpt bij het vergroenen van schoolpleinen en bij het creëren van groene speelplaatsen op braakliggende terreintjes in Rotterdam en omgeving. Zelf ben ik actief op die terreintjes, waar ik ouders en bewoners spreek. Maar voornamelijk activiteiten organiseer voor buurtkinderen en klassen.  Hier heb ik  geleerd wat voor effect spelen kan hebben op de ontwikkeling en het gedrag van kinderen. En dat het aanbod in speelmateriaal, maar ook de houding van de volwassenen eromheen enorm belangrijk is hierbij.

Deze kennis pas ik toe tijdens mijn 1 op 1 begeleiding. Zowel tijdens mijn begeleiding als op de speelplaats maak ik gebruik van de presentietheorie. Ik ga naast het kind en hun ouders staan en probeer de situatie zo veel mogelijk vanuit hun perspectief te zien. Vervolgens bied ik uitdagingen of ondersteuning tijdens dagelijkse activiteiten of in spel. De lijn tussen begeleiden en spel is voor mij dan ook dun. Moeilijke gesprekken vinden meestal plaats tijdens activiteiten zoals boom klimmen, tijdens het bakken van iets lekkers of het opruimen van rommel na het spelen. Dit vermindert de druk en maakt deze gesprekken minder zwaar.  Welke activiteit ik doe, hangt af van waar het kind zelf zin in heeft, of wat de dag brengt.

Op school.

Soms speelt deze 1 op 1 begeleiding zich op school af. Ook hier maak ik gebruik van spel om kinderen te ondersteunen, alleen is dit vaak iets meer gestructureerd dan thuis. Hoewel ik dit werk met veel plezier doe, denk ik dat het nog veel effectiever is wanneer docenten zelf gebruik zouden maken van spel om kinderen te ondersteunen.

Mijn eigen vader kwam met een vergelijking die ik zelf erg goed vind passen.

Wanneer een auto wordt gebouwd in een fabriek ontstaan er soms deukjes in tijdens het proces. Sommige fabrikanten halen deze deukjes er aan het einde van het bouwproces uit. En anderen kijken hoe ze het proces aan kunnen passen om zo de deukjes te voorkomen en ook het daarbij gekomen extra werk.

Wanneer je dit vertaalt naar een klas, is het bouwproces je dagelijkse routine en lesprogramma. Sommige leraren kiezen ervoor om de kinderen die niet helemaal meekomen of die bijzonder gedrag te laten zien extra te ondersteunen. Zij halen deze “deukjes” er aan het einde pas uit. Maar wanneer je kritisch kijkt naar wat je de kinderen aanbiedt en op welke manier je dat doet, blijkt dat je heel wat van die “deukjes” kan voorkomen of minimaliseren.

Neem bijvoorbeeld concentratie, de sociaal emotionele ontwikkeling, lees en schrijf vaardigheden, motivatie. Op deze gebieden komt het vaak voor dat een kind niet helemaal mee kan komen. Kinderen leren het meeste doormiddel van spelen, het is de meest natuurlijke manier waarop ze leren. En het aanbod aan speelmateriaal, de omgeving waarin wordt gespeeld en de houding van de volwassenen in deze omgeving maken het verschil.  Daarom biedt ik nu ook de masterclass: Buitengewoon spelen op school aan.